سررسید (من نوشت های من)

امشب خیلی حرف دارم

و می دونمم ک خوابم میاد

و می دونمم دلم نمیاد تا صب بزارم پلاسیده شن

و می دونمم فردا باید حوزه باشم و‌نیازمند انرژی 

و می دونمم قاعدتا الان تایم لالاست ن قلم

و می دونمم بخشی از کارام مونده

و می دونمم به حرف ک بیفتم دیگه باید یکی بیاد سیم منو از پریز بکشه

و می دونمم *نوشتن* اکسیژنی از اکسیژن های زندگیمه

پس

این -میدونم- آخری

به همه -میدونم- های اولی ، در

پس

باداباد